Stadion

El Madrigal, od 2017 Estadio de la Cerámica – stadion piłkarski w mieście Villarreal (Castellón, region Walencja), na którym swoje mecze rozgrywa klub Villarreal CF. Obiekt należy do miasta. Ze względu na występy klubu w Lidze Mistrzów dodano nowy sektor dla kibiców przyjezdnych, zwiększając ilość miejsc z 22 do 25 tysięcy. Drużyna Villarreal CF występuje zwykle w jednolicie żółtych strojach przez co nosi przydomek El Submarino Amarillo (Żółta Łódź Podwodna). Obok stadionu El Madrigal stoi pomnik przedstawiający właśnie żółta łódź podwodną.

17 czerwca 1923 zainaugurowano stadion nazywający się wtedy Campo del Villarreal (Stadion Villarreal). W pierwszym meczu zmierzyły się dwie drużyny z prowincji Castellón – CD Castellón i Cervantes. Obecna nazwa obowiązuje od 1925 roku i pochodzi od miejskich terenów o tej samej nazwie, na których leży obiekt. Villareal Club de Fútbol (Klub Piłkarski Villarreal) powstał w tym samym roku co stadion i od początku istnienia rozgrywa na nim swoje spotkania. El Madrigal leży zaledwie 5 kilometrów od Morza Śródziemnego na wysokości 50 metrów n.p.m..

Pierwsza przebudowa miała miejsce w roku 1952. Wśród zmian była między innymi zmiana wymiarów boiska z 95 × 65 na 105 × 65 metrów. Były to wymiary boiska Stadionu Olimpijskiego, na którym rozgrywano mecze w ramach Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, a które zaadaptowało wiele stadionów na całym świecie.

W latach 60 zbudowano fragment dachu, a w latach 1971 – 1972 oddano do trybunę południową. Została one jednak wyburzone w 1988 roku w celu zbudowania nowej, którą otwarto 8 marca 1989 podczas towarzyskiego meczu z Atlético Madryt.

Z okazji 75. rocznicy inauguracji stadionu (czyli w 1998 roku) klub rozpoczął kolejną przebudowę. Południowa trybuna została po raz kolejny zburzona a w jej miejscu stanęła nowa, częściowo kryta, z lożami VIP; zmieniono także koronę trybuny północnej. Prace zakończono w sezonie 1999/00.
Oświetlenie uruchomiono po raz pierwszy podczas meczu Tercera División (Trzeciej Ligi) pomiędzy Villarreal CF i SE Eivissa-Ibiza. Właściciel – miasto – sfinansowało budowę masztów oświetleniowych umieszczonych w narożnikach stadionu.

Szatnie kilkakrotnie przesuwano. Do roku 1936 znajdowały się w południowo-wschodniej części stadionu; do 1989 w północno-wschodniej, później w południowo-zachodniej, a po ostatniej przebudowie – pod trybuną główną.

El Madrigal posiada wszelkie udogodnienia konieczne do zapewnienia kibicom komfortu. Jest to między innymi 30 Casals Grocs, klimatyzowanych lóż dla osobistości, wyposażonych w telewizory do oglądania powtórek, wygodne fotele, a nawet trzy windy pozwalające na swobodny dostęp do swoich miejsc. Podczas meczów widzom w lożach oferowany jest catering. Spośród 30 Casals Grocs pięć mieści dwadzieścia osób, dwadzieścia trzy mają po szesnaście miejsc, a pozostałe dwie mieszczą po dwunastu kibiców.

Żeby spełnić wymogi Ligi Mistrzów każdy stadion musi spełniać określone kryteria, wobec czego El Madrigal przeszedł szybką renowację w roku 2005. Ze względów estetycznych krzesełka zostały obleczone żółtym, nawiązującym do barw klubu, materiałem; odnowiono szatnie tworząc biuro dla trenerów, sale do fizjoterapii, łazienki i prysznice. Stworzono także biura dla delegatów technicznych UEFA, salę kontroli antydopingowych i powiększono pomieszczenie przeznaczone na konferencje prasowe.

Ogrodzenie oddzielające boisko od trybun podwyższono do poziomu jednego metra, przebudowano wejścia dla kibiców i zbudowano dwie restauracje.

 
Źródła:

* stadiony.net

* pl.wikipedia.org


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz